راهنمای والدین برای افسردگی نوجوانان (قسمت سوم)

راهنمای والدین برای افسردگی نوجوانان را در قسمت سوم برای شما بیان می کنیم.

نوجوان خود را در گزینه های درمانی شرکت دهید.

وقتی یک مشاور یا گزینه ای درمانی برای پیگیری را انتخاب می کنید. همیشه نوجوان خود را نیز در انتخاب کردن دخالت دهید. اگر دوست دارید فرزند شما انگیزه گرفته و خود را وارد روال درمانی کند به اولویت های او بی توجه نبوده یا تصمیم هایی یک جانبه نگیرید. هیچ مشاور و درمانگری یک جادوگر نیست و هیچ درمانی برای همه ی افراد موثر نخواهد بود. اگر کودک شما احساس ناراحتی داشته یا نمی تواند با مشاور یا روان شناس انتخابی شما ارتباط برقرار کند بهتر است به دنبال یک گزینه ی مناسب تر باشید.

راهنمای والدین برای افسردگی نوجوانان – گزینه های درمانی خود را پیدا کنید.

باید انتظار مکالمه ای با متخصص درمانی انتخابی در مورد گزینه های درمان افسردگی برای نوجوان خود را داشته باشید. گفتار درمانی اغلب می تواند درمان ابتدایی خوبی برای افسردگی های خفیف تا متوسط باشد. بعد از گفتار درمانی شاید افسردگی نوجوان شما حل شده باشد. اگر اینطور نبود ممکن است برای او دارو تجویز شود.

متاسفانه برخی والدین احساس می کنند باید به جای درمان های دیگری که با هزینه ی بیشتر و زمان زیادتر هستند از داروهای ضدافسردگی استفاده کنند. با این وجود تنها در شرایطی که نوجوان شما رفتارهای پرخطر از خود نشان می دهد یا در خطر خودکشی قرار دارد (در این شرایط شاید نیاز به مصرف دارو و مراقبت های مداوم باشد) شما وقت دارید تا با دقت گزینه های درمانی را سبک و سنگین کنید. در تمامی موارد، داروهای ضدافسردگی زمانی بیشترین تاثیر را دارند که بخشی از یک برنامه ی درمانی گسترده تر باشند.

داروها ممکن است خطراتی همراه داشته باشند.

داروهای ضدافسردگی برای بزرگسالان تهیه و روی آن ها تست شده است، در نتیجه تاثیر آن ها روی مغزهای جوان تر و در حال رشد هنوز کاملا قابل درک نیست. برخی محققان نگرانند که مصرف برخی داروها مانند پروزاک (Prozac) ممکن است با رشد عادی مغز در تداخل باشد، خصوصا با روشی که مغز استرس را مدیریت کرده و احساسات فرد را تنظیم می نماید.

داروهای ضدافسردگی خودشان نیز با خطرات و برخی عوارض جانبی همراه هستند، از جمله تعدادی از نگرانی های امنیتی برای کودکان و افراد کم سن. این داروها خطر فکر و اقدام به خودکشی را در برخی از نوجوانان و جوانان کم سن افزایش می دهند. مخصوصا نوجوانانی که مبتلا به اختلال دوقطبی هستند، آن هایی که سابقه ی خانوادگی اختلال دوقطبی دارند یا سابقه ی تلاش هایی برای خودکشی در گذشته، بیشتر در معرض خطر خواهند بود.

خطر خودکشی در دو ماه ابتدایی مصرف درمانی داروهای ضدافسردگی در بالاترین حد است. نوجوانانی که از داروهای ضدافسردگی استفاده می کنند باید شدیدا کنترل شده و در آن ها مراقب هرگونه علامتی ناشی از بدتر شدن افسردگی باشید.

راهنمای والدین برای افسردگی نوجوانان – پرچم های قرمز برای نوجوانانی که از داروهای ضدافسردگی استفاده می کنند.

اگر متوجه علائم زیر شدید با پزشک تماس بگیرید:

• حملات پانیک
• مشکلات خواب
• هیجان و بی قراری
• تلاش یا اشاره به خودکشی
• اضطراب جدید یا تشدید آن
• پرخاشگری، عصبانیت یا قلدری
• شرکت در فعالیت های خطرناک
• افسردگی های جدید یا بدتر شدن
• رفتار یا صحبت خیلی سریع (مانیا)
• افکار یا صحبت های جدید یا بیشتر در مورد خودکشی

راهنمای والدین برای افسردگی نوجوانان – حمایت از نوجوان شما در طول درمان افسردگی

زمانی که نوجوان شما در طول فرایند درمان است مهم ترین چیزی که می توانید انجام دهید این است که بگذارید او بداند برای حمایت و گوش دادن به حرف های او همیشه حضور دارید. حالا بیشتر از هروقت دیگری نوجوان شما نیاز دارد بداند برای شما ارزشمند است، او را قبول داشته و از او مراقبت و حمایت خواهید کرد.

او را درک کنید.

زندگی با یک نوجوان افسرده می تواند سخت و مشکل ساز باشد. برخی اوقات احساس خستگی، طرد شدن، ناامیدی، خشونت یا هرگونه احساسات منفی دیگر را تجربه خواهید کرد. در طول این زمان باید به یاد داشته باشید که فرزند شما در رسیدن به هدفش مشکلی نداشته باشد. نوجوان شما آسیب دیده است بنابراین باید صبور بوده و او را درک کنید.

راهنمای والدین برای افسردگی نوجوانان – خود را در درمان درگیر کنید.

مطمئن باشید نوجوان شما تمامی راهنماهای درمانی را دنبال می کند، چه شرکت در جلسات درمانی باشد یا مصرف درست داروهایی که برای او تجویز شده اند. مراقب تغییرات در شرایط نوجوان خود باشید و درصورتی که به نظر می رسید علائم افسردگی بدتر شده اند با پزشک تماس بگیرید. 

صبور باشید.

مسیر بهبود افسردگی نوجوان شما ممکن است راه پر دست اندازی باشد بنابراین باید صبور باشید. برای پیروزی های کوچک شادی کرده و خود را برای شکست های گه گاه آماده سازید و از همه مهم تر اینکه خودتان را قضاوت نکرده یا خانواده تان را با دیگران مقایسه نکنید. تا زمانی که شما بیشترین تلاش خود را می کنید تا نوجوانتان کمک های لازم را دریافت کند کار خود را انجام داده اید.

راهنمای والدین برای افسردگی نوجوانان – از خودتان مراقبت کنید (و از دیگر اعضای خانواده)

به عنوان والدین، شاید متوجه شوید تمام انرژی و توجه خود را متمرکز روی نوجوان افسرده تان کرده اید و به نیازهای خود و نیازهای دیگر اعضای خانواده بی توجه مانده اید. با این وجود اینکه شما به مراقبت از خودتان در طول این روزهای سخت ادامه دهید اهمیت زیادی دارد.

همه ی این هایی که در بالا گفته شد به معنای نیاز به حمایت بیشتر است. شما نمی توانید همه کارها را به تنهایی انجام دهید بنابراین روی دریافت حمایت از دوستان و خانواده نیز حساب کنید. داشتن یک گروه حمایتی کمک می کند وقتی برای کمک به نوجوان خود تلاش می کنید سالم و مثبت بمانید.

راهنمای والدین برای افسردگی نوجوانان – با احساسات خود نجنگید.

• ایرادی ندارد حس ناامیدی، سردرگمی، بی فایده بودن یا عصبانیت داشته باشید. به سراغ دوستان خود بروید، عضو یک گروه حمایتی شوید، یا خودتان نیز نزدیک یک متخصص بروید. صحبت کردن در مورد احساساتتان کمک می کند از شدت آن ها بکاهید.

مراقب سلامت خود باشید.

• استرس افسردگی نوجوان می تواند روی حالات روحی و احساسات شما اثر بگذارد. بنابراین باید از سلامت خود مراقبت کنید، با خوردن غذاهای مناسب، خوردن غذای کافی و گذاشتن زمانی برای لذت بردن از چیزهایی که دوست دارید.

راهنمای والدین برای افسردگی نوجوانان – با خانواده ی خود روراست باشید.

• سعی نکنید در مورد افسردگی نوجوان خود با احتیاط عمل کنید تا آن را از کودکان دیگر پنهان سازید. کودکان متوجه می شوند مشکلی وجود دارد. آن ها وقتی در تاریکی و بی اطلاعی می مانند. اغلب تصوراتشان به نتیجه گیری های بدتر می رود. در مورد اینکه چه اتفاقی افتاده است روراست بوده و از کودکان بخواهید اگر سوالی دارند بیان کنند و هر زمان بخواهند می توانند احساسات خود را شرح دهند.

 خواهر و برادرها را به یاد داشته باشید.

• افسردگی یکی از کودکان می تواند باعث استرس و اضطراب در دیگر اعضای خانواده شود، بنابراین مطمئن باشید به سلامت فرزندان دیگر بی توجه نیستید. خواهر و برادرها شاید نیاز به توجه فردی یا کمک های حرفه ای برای مدیریت احساسات خود در این شرایط داشته باشند.

راهنمای والدین برای افسردگی نوجوانان – کسی را سرزنش نکنید.

• شما می توانید به سادگی خودتان یا دیگر اعضای خانواده را برای افسردگی نوجوان مقصر بدانید اما این کار تنها شرایط استرس زای شما را بدتر خواهد کرد. بعلاوهافسردگی به طور طبیعی توسط فاکتورهای متعددی ایجاد خواهد شد، در نتیجه به احتمال کم، مگر در مواردی که فرد دچار خشونت یا بی توجهی شده باشد، هیچ کدام از افراد مقصر این مشکل نیستند.