داروها برای درمان ADHD در کودکان و بزرگسالان

درمان ADHD در کودکان و بزرگسالان می تواند از طریقه روش های مختلفی ایجاد شود. همان طور که در مقاله های قبل گفتیم داروها می تواند برای اختلالات روانی مناسب باشد. در دنیایی که زندگی می کنیم اختلالات روانی بسیاری وجود دارند. برخی از این اختلالات روانی را ممکن است بشانسید. برخی هم برای شما تازگی دارند. متاسفانه برخی افراد قبل از مشورت با پزشک درمان خودسرانه ای را شروع می کنند. این نوع درمان می تواند آسیب های مختلفی را وارد کند. البته اختلالات جسمانی نیز می توانند زمینه ساز اختلالات روانی باشند.

برای مثال بیماری های که از طریق حوادث ایجاد می شوند مانند تصادفات یا سو استفاده های جنسی می توانند اختلالات وانی را به همراه داشته باشند. اختلالات روانی اگر درمان نشوند می توانند خطرناک باشند. بنابراین بهتر است افراد قبل از تشدید اختلالات آن ها را درمان کنند. درمان از طریق روان شناسان و درمانگر انجام می شود. ما در ادامه می خواهیم ببینیم که داروها برای درمان ADHD در کودکان و بزرگسالان چگونه است؟ در ادامه می خواهیم ADHD و ارتباط آن با داروها را بدانیم.

شرایط مختلف زندگی افراد و درمان ADHD در کودکان و بزرگسالان

متاسفانه به علت شرایط مختلف در زندگی هر فرد اختلالات روانی ممکن است به وجود بیاید. برخی افراد هستند که ثروتمند یا شاید قدرتمند تربن افراد هم باشند اما به علت اختلافات خانوادگی دچار مشکلات روحی روانی شوند. در طول سالیان گذشته افراد مشهوری زیادی وجود داشته‌اند که اختلالات مختلف روانی را تجربه کرده اند.  ADHD و دارو ها : آنچه باید بدانید موضوعی است که می خواهیم در ارتباط با آن با شما صحبت کنیم. در ادامه این مقاله که در وبسایت مشاوره به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره تلفنی  روان شناسی در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره و روان شناسی نوشته شده است می خواهیم در ارتباط با داروها برای درمان ADHD در کودکان و بزرگسالان صحبت کنیم.

داروهای محرک روانی برای درمان ADHD در کودکان و بزرگسالان

انواع داروهای محرک روانی برای درمان اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD) تجویز می شود. در وافع داروهای مختلف که قبلاً برای شما گفتیم مانند سایر داروهای محرک بر روی سیستم عصبی مرکزی اثر می گذارد و تعداد انتقال دهنده های عصبی را در مغز افزایش می دهد. تقویت دو مورد از این انتقال دهنده های عصبی – دوپامین و نوراپی نفرین – به بهبود تمرکز و درمان ADHD در کودکان و بزرگسالان کمک می کند و بیش فعالی و رفتارهای تکانشی را کاهش می دهد.

برای مثال دکزدرین نام تجاری دارویی است که به طور کامل از دکستروآمفتامین تشکیل شده است. این دارو به صورت قرص و کپسول به نام Dexedrine Spansule موجود است. قرص دگزدرین کوتاه اثر است و حدود چهار تا شش ساعت موثر است. معمولاً دو یا سه بار در روز مصرف می شود.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

داروها با رهش طولانی مدت است و به طور معمول برای هشت تا 12 ساعت موثر است. زمانی که یک کپسول مصرف می شود، اولین دوز آن بلافاصله تاثیر می گذارد و داروی باقیمانده به تدریج آزاد می شود. دو نوع داروی محرک برای درمان ADHD در کودکان و بزرگسالان استفاده می شود: آمفتامین ها و متیل فنیدات ها. دگزدرین، آدرال و ویوانس آمفتامین هستند. ریتالین و فوکالین بخشی از خانواده داروهای متیل فنیدیت هستند.

تاریخچه  دارو ها

داروهای ضد اضطرابی یکی از قدیمی ترین داروهای محرک است. در این جا نگاهی گذرا به تاریخچه آن است:

• دهه 1930: در اواسط دهه 1930، یک شرکت داروسازی آمریکایی به نام اسمیت، کلاین و فرنچ برای اولین بار محصولی به نام داروی ضد اضطرابی را به بازار عرضه کرد.
• دهه 1960: ایالات متحده قانونی را تصویب کرد که بر اساس آن همه داروهای موجود در بازار باید مؤثر و ایمن باشند. سازمان غذا و دارو (FDA) برنامه اجرای مطالعه اثربخشی دارو (DESI) را آغاز کرد که تمام داروهایی را که قبل از سال 1962 در دسترس بودند، ارزیابی کرد. این نامی بود برای وضعیتی که ما اکنون آن را ADHD می نامیم.
• در سال 1976، دارو های ضد اضطرابی تأیید شد.  قبل از این تاریخ نیز این دارو در دسترس بود اما به طور رسمی تحت استانداردهای تأیید مدرن FDA تأیید نشده بود.
• دهه 1990: در اوایل دهه 1990، چندین شرکت دکستروآمفتامین تولید می کردند.

درمان ADHD در کودکان و بزرگسالان در کنار درمان های رفتاری

علاوه بر درمان های رفتاری، داروهای ADHD می توانند در کاهش تکانشگری و بیش فعالی و افزایش تمرکز و توجه بسیار مفید باشند. بیایید درک درستی از انواع داروهای تجویزی افراد مبتلا به ADHD برای احساس بهتر و بهبود علائم خود به دست آوریم.

محرک ها

داروهای محرک رایج ترین داروهایی هستند که برای ADHD تجویز می شوند و در کاهش علائم ADHD بسیار موثر هستند. محرک ها سطح انتقال دهنده های عصبی دوپامین و نوراپی نفرین را در مغز افزایش می دهند. این باعث بهبود بی توجهی، تکانشگری و بیش فعالی در افراد مبتلا به ADHD می شود.

در حالی که محرک ها داروی کلاسیک انتخابی برای درمان ADHD در کودکان و بزرگسالان هستند. و توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) برای درمان در کودکان تایید شده اند، بسیاری از افراد یا نمی توانند درمان محرک را تحمل کنند یا به آن پاسخ نمی دهند. همچنین، برخی از افراد به یک نوع محرک پاسخ می دهند و به نوعی دیگر پاسخ نمی دهند. برخی از عوارض جانبی رایج محرک ها عبارتند از:

• کاهش اشتها
• بیخوابی
• سرگیجه
• افزایش اضطراب
• تحریک پذیری

عوارض جانبی کمتر شایع

عوارض جانبی کمتر شایعی که ممکن است رخ دهد عبارتند از:

• معده درد خفیف
• حالت تهوع
• تاری دید
• افزایش جزئی فشار خون و ضربان قلب

درک و پیش بینی این عوارض جانبی مفید است. زیرا می توانند بر پایبندی یا تمایل شما به مصرف دارو تأثیر بگذارند. اگر عوارض جانبی داروهای محرک خود را تجربه کردید، لطفاً آن را با پزشک خود در میان بگذارید. همچنین، ایمن باشید و داروی خود را بدون راهنمایی پزشکی قطع یا تغییر ندهید.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

محرک ها می توانند به اشکال مختلفی مانند داروهای با اثر کوتاه تر و طولانی تر وجود داشته باشند. محرک‌های با رهش طولانی‌مدت آنهایی هستند که سطح طولانی‌تر و مداوم دارو را ارائه می‌کنند. آن ها به آرامی حل می شوند و به مرور زمان دارو را آزاد می کنند. اشکال قدیمی تر تاثیر  فوری نیاز به مصرف دارو هر سه تا پنج ساعت یکبار دارند. برخی از داروهای محرک برای درمان ADHD در کودکان و بزرگسالان عبارتند از:

• آدرال (آمفتامین، دکستروآمفتامین)
• کنسرتا یا دیترانا (متیل فنیدات)
• دزوکسین (متامفتامین)
• دگزدرین یا زنزدی (دکستروآمفتامین)
• فوکالین (دکس متیل فنیدات)
• متادیت سی دی، متیلین، ریتالین (متیل فنیدات)
• ویوانس (لیسدگزامفتامین)

غیر محرک ها

FDA یک داروی غیر محرک به نام Strattera (اتوموکستین) را برای درمان ADHD در کودکان و بزرگسالان تأیید کرد. این در واقع اولین دارویی است که توسط FDA برای درمان ADHD در بزرگسالان تأیید شده است.

Strattera گزینه خوبی برای افرادی است که نمی توانند داروی محرک برای ADHD خود را تحمل کنند یا مصرف کنند. همچنین برای افرادی که در معرض سوء استفاده یا وابستگی به داروهای محرک هستند، گزینه خوبی است.  عوارض جانبی مشابهی در مورد Strattera مانند داروهای محرک دیده می شود، اگر چه آن ها خفیف تر هستند. این موارد عبارتند از:

• از دست دادن اشتها
• تحریک پذیری
• اختلالات خواب
• سرگیجه
• درد شکم
• خستگی

داروهای غیر محرک برای درمان ADHD که عوارض جانبی کمتری دارند.

سایر داروها

گاهی اوقات فرد به دلیل ADHD خود به محرک ها یا Strattera پاسخ نمی دهد یا عوارض جانبی غیرقابل تحمل است. در این موارد، پزشک ممکن است داروی دیگری مانند کلونیدین یا گوانفاسین را امتحان کند. این داروها توسط FDA در کشور های مختلف برای درمان در کودکان و نوجوانان تایید شده است. اگر فردی بتواند محرک ها را تحمل کند، کلونیدین یا گوانفاسین نیز ممکن است علاوه بر یک محرک برای افزایش اثرات آن تجویز شود.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

در سال 2021، FDA همچنین یک داروی غیر محرک جدید را برای درمان ADHD در کودکان و بزرگسالان (سنین 6 تا 17 سال) تأیید کرد. Qelbree (viloxazine)، یک مهارکننده انتخابی بازجذب نوراپی نفرین، یک داروی طولانی رهش است.

معمولاً پزشک ممکن است دارویی مانند داروی ضد افسردگی Wellbutrin (بوپروپیون) را برای درمان ADHD تجویز کند. بوپروپیون برای درمان ADHD مورد تایید FDA نیست. به این معنی که اطلاعات علمی کافی برای حمایت از اثربخشی و ایمنی آن در درمان ADHD وجود ندارد.

این چه معنایی برای شما دارد?

ADHD را می توان به طور موثر با درمان های رفتاری یا دارو درمان کرد. با توجه به موارد گفته شده، برای افرادی که برای ADHD خود دارو مصرف می کنند، مهم است که به طور منظم به پزشک خود مراجعه کنند.

این تضمین می کند که ورودی ارزشمندی را از یک منبع آگاه دریافت خواهید کرد که بهتر می تواند به سؤالات شما در مورد انواع مختلف درمان پاسخ دهد.

راهنمای بحث ADHD

راهنمای قابل چاپ ما را برای قرار ملاقات بعدی با پزشک خود دریافت کنید تا به شما در پرسیدن سوالات مناسب کمک کند.

سخن آخر

همه ما می دانیم که اختلالات روانی چه آسیب هایی را به همراه دارد. در این مقاله نیز سعی کردیم راه های مختلف درمانی را برای شما بیان کنیم.