رفتارهای پنهان افراد پرخاشگر قبل از اینکه خودشان را فاش کنند

رفتارهای پنهان افراد پرخاشگر می تواند به روابط بین فردی آسیب بزند. اما چیزی که تحقیقات در روانشناسی اثبات کرده این است که هر فردی با ویژگی خودشیفتگی می تواند خشم هم داشته باشد. بسیاری از افراد در سنین مختلف ایجاد می شود. این عصبانیت می تواند علت های مختلفی داشته باشد. برخی از این علت ها شاید در درون فرد شکل گرفته باشد. این بدان معنا است که آن فرد به محض آن که با آن واکنش رو به رو شد نمی تواند خودش را کنترل کند بنابراین مجبور است از خودش عصبانیت به خرج دهد.

تفاوت بین ارتباط بین خودشیفتگی و رفتارهای پنهان افراد پرخاشگر و کنار آمدن با مسائل خشم

در روانشناسی پرخاشگری و عصبانیت با هم متفاوت هستند. این یعنی که شما نمی توانید بگویید اگر کسی پرخاشگر هست لزوما عصبانیت را هم به همراه دارد یا بر عکس اگر شخص عصبانیت را داد حتما در خود رفتار پرخاشگرانه هم ایجاد کرده است. رفتار پرخاشگرانه عموما با ذهنیت خود فرد و با اجازه خود فرد انجام می گیرد. در حالی که عصبانیت ممکن است ارتباطی با خود فرد نداشته باشد. در ادامه این مقاله که در وبسایت مشاوره به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره تلفنی  روان شناسی در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره و روان شناسی نوشته شده است می خواهیم در ارتباط با رفتارهای پنهان افراد پرخاشگر قبل از اینکه خودشان را فاش کنند، صحبت کنیم.

راه های سالم برای ارتباط بین خودشیفتگی و رفتارهای پنهان افراد پرخاشگر

آیا تا به حال متوجه شده اید که گاهی اوقات عصبانیت ناگهانی یا غیرقابل کنترلی دارید؟ شاید همکار یا یکی از اعضای خانواده خود را بشناسید که در کنار آمدن با مسائل خشم مشکل دارد؟ ما در مورد رفتار تند ساده ای که ممکن است به دلیل نوعی ناراحتی رخ دهد صحبت نمی کنیم. ما به خشم انفجاری، همه‌جانبه و ترسناکی اشاره می‌کنیم که می‌تواند مردم را درمورد دلیل واکنش شما به شیوه‌ای که انجام داده‌اید سردرگم کند.

محققان ارتباط بین خودشیفتگی و رفتارهای پنهان افراد پرخاشگر را آشکار کردند

مطالعه ای در دانشگاه ایالتی اوهایو در سال 2021 نشان می دهد که ارتباط بین خودشیفتگی و پرخاشگری  بسیار  قوی است. محققان تجزیه و تحلیل جامعی از 437 مطالعه جهانی انجام دادند و دریافتند که خودشیفتگی خطر خشونت را نیز افزایش می دهد. آن‌ها ارتباط بین خودشیفتگی و پرخاشگری را در تمام ابعاد خودشیفتگی و رفتارهای پرخاشگرانه مختلف تعیین کردند. این مطالعه بدون در نظر گرفتن جنسیت، سن، کشور تولد یا سطح تحصیلات نتایج مشابهی به همراه داشت.همچنین، حتی افرادی که از خودشیفتگی بیمارگونه رنج نمی بردند، سطوح پرخاشگری بالاتری را نشان دادند. به عبارت دیگر، خودشیفتگی در محدوده طبیعی همچنان با پرخاشگری همبستگی دارد.

نظر پزشکان در ارتباط با این زمینه

برد بوشمن، یکی از نویسندگان این مطالعه و استاد ارتباطات در دانشگاه ایالتی اوهایو، گفت: «این یک پیام کاملاً ساده است: خودشیفتگی یک عامل خطر مهم برای رفتار پرخاشگرانه و خشونت آمیز در سراسر جهان است.

سوفی کیارویک، دانشجوی کارشناسی ارشد ارتباطات در ایالت اوهایو، این مطالعه را رهبری کرد. کایرویک گفت: “رابطه ای که ما بین خودشیفتگی و پرخاشگری یافتیم بسیار مهم بود.”

محققان ارتباط بین خودشیفتگی و رفتارهای پنهان افراد پرخاشگر را آشکار کردند

تیم تحقیقاتی داده ها را در بسیاری از مطالعات جمع آوری و بررسی کرد تا یک تحلیل جامع انجام دهد. در متاآنالیز، آن‌ها داده‌های 437 مطالعه مستقل را که شامل 123043 شرکت‌کننده بودند، جمع‌آوری کردند. به بیان بوشمن، یکی از مشخصه های خودشیفتگی، داشتن عزت نفس زیاد است. خودشیفته‌ها همچنین دارای احساس استحقاق، نیاز دائمی به تحسین، عدم همدلی هستند و ممکن است مغرور یا دستکاری کنند.

دو نوع اولیه خودشیفتگی

همچنین دو نوع رفتار خودشیفتگی وجود دارد: بزرگ (افراد با عزت نفس بالا) و آسیب پذیر (افراد با عزت نفس پایین). در زیر به ویژگی های هر یک می پردازیم.

خودشیفتگی بزرگ و ارتباط بین خودشیفتگی و پرخاشگری

افرادی که این رفتار را از خود نشان می دهند به شرح زیر هستند:

• خشونت آمیز
• غالب
• با اعتماد به نفس
• فاقد همدلی و حساسیت
• آن ها حتی بیشتر از افراد آسیب پذیر خود محور هستند
• محصول دوران کودکی است که والدین عقده بدتری را به آن‌ها القا کردند

خودشیفتگی آسیب پذیر

کسانی که این رفتار را به تصویر می کشند، تمایل به چندین عمل دارند:

• حساس تر
• ناکافی
• بسته به خلق و خوی برتر یا پایین تر
• وقتی دیگران آن‌ها را تحسین نمی کنند، آزرده یا مضطرب می شوند
• از خود به دلیل بی توجهی یا سوء استفاده در دوران کودکی محافظت می کنند

صرف نظر از نوع خودشیفتگی، محققان ارتباطی بین آن‌ها و سطوح بالاتر پرخاشگری پیدا کردند. انواع پرخاشگری که در این مطالعات اندازه‌گیری شد، شامل فیزیکی، کلامی، مستقیم یا غیرمستقیم، قلدری و اعمال بر افراد بی‌گناه بود. کایرویک گفت: «افرادی که از ارتباط بین خودشیفتگی و پرخاشگری بالایی برخوردار هستند، وقتی صحبت از نحوه آسیب به دیگران به میان می‌آید، سختگیر نیستند. مطالعات نشان داد که قلدری با رفتار خودشیفتانه ارتباط دارد.

نکته

بوشمن گفت: «اکنون که ما در دنیای آنلاین زندگی می کنیم، این مطالعات بسیار مهم است. بوشمن گفت، افرادی که سطوح بالایی از خودشیفتگی داشتند، بیشتر به دیگران حمله می کردند و رویکردی «سرد، عمدی و پیشگیرانه» برای پرخاشگری خود داشتند.

خطرات ارتباط بین خودشیفتگی و رفتارهای پنهان افراد پرخاشگر

این مطالعه همچنین نشان داد که افرادی که دارای خودشیفتگی بالا هستند، ویژگی‌های پرخاشگرانه‌تری دارند، حتی زمانی که تحریک نیستند. با این حال، خطر پرخاشگری زمانی افزایش می‌یابد که احساس می‌کنند تحریک شدند، مانند توهین یا اهمیت ندادن. یکی از یافته‌های شگفت‌انگیز محققان این بود که ارتباط بین خودشیفتگی و پرخاشگری تقریباً به همان اندازه که با اعمال تهاجمی خفیف‌تر ارتباط داشت، با خشونت پیوند داشت. بوشمن می‌گوید که خشونت آن‌طور که انتظار می‌رود نیست. در این مطالعه، محققان خشونت را قصد وارد کردن آسیب فیزیکی به دیگران، مانند جراحت یا مرگ، تعریف کردند.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

او افزود که نتایج با مطالعات دیگر مطابقت دارد که دلالت بر این دارد که خودشیفتگی ممکن است در اعمال شدید خشونت‌آمیز مانند تیراندازی دسته‌جمعی نقش داشته باشد. برخی از مردم بر این باورند که در کشورهای فردگراتر مانند کشورهای اروپایی، ارتباط بین خودشیفتگی و پرخاشگری حیاتی‌تر است. با این حال، مطالعات  ارتباطی بین خودشیفتگی و پرخاشگری حتی در کشورهای جمع‌گرا کشف کردند. آن‌ها نتایج مشابهی یافتند، چه شرکت کنندگان در پژوهش در دانشگاه تحصیل کرده باشند و چه در جمعیت بیشتری زندگی می کردند.

نتایج مطالعات

بوشمن افزود که این نتایج فقط برای افرادی که مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته (NPD) تشخیص داده شدند صدق نمی کند. از آنجایی که تقریباً همه در طیفی از خودشیفتگی قرار می گیرند، این احتمال وجود دارد که اکثر افراد در مقطعی پرخاشگری نشان دهند.

رفتارهای پنهان افراد پرخاشگر قبل از اینکه خودشان را فاش کنند

“هر وقت پرخاشگر هستید، در آستانه اشتباه هستید.” – ماریو آندرتی. در زندگی، افرادی که اعتماد به نفس دارند و علاقه مند هستند معمولاً مورد استقبال قرار می گیرند. نوع خاصی از انگیزه مثبت و سالم مورد انتظار است، انگیزه ای که کارها را به موقع انجام می دهد و دیگران را تشویق می کند تا با سرعت مطلوب و با نتیجه مثبت کار کنند. با این حال، گاهی اوقات آن انگیزه مثبت می تواند به رفتارهای پنهان افراد پرخاشگر، ناسالم و سمی تبدیل شود.

شایعه پراکنی

افراد پرخاشگر از آن دسته افرادی هستند که نمی توانند غیبت کنند. ایجاد مجادله بین دوستان، خانواده یا همکارانشان با شایعات می تواند یکی از نشانه های بارز یک فرد پرخاشگر باشد. هدف از شایعه پراکنی این است که نارضایتی را گسترش دهد و بتواند با گفتن حقایق نیمه واقعی یا ساختگی آشکار، موقعیت را بچرخاند و کنترل کند.

نکته

آن‌ها اغلب سعی می‌کنند دیگران را وادار کنند که با آن‌ها بدگویی کنند، تا بتوانند رفتار سمی خود را برای خود توجیه کنند. اگر در موقعیتی قرار گرفتید که کسی شما را تشویق به شایعات کرد، از درگیری در این زمینه خودداری کنید. موضوع را تغییر دهید و این کار را تا زمانی که علاقه خود را از دست بدهند ادامه دهید. اطرافیانتان را نیز تشویق کنید که غیبت نکنند.

شکایت از کسی

افرادی که تمایل به پرخاشگری دارند نیز دائماً شاکی هستند. آن‌ها هرگز چیز خوبی برای گفتن در مورد یک موقعیت ندارند و همیشه چیزی برای شکایت پیدا می کنند. افرادی که تمایل دارند از همه چیز شکایت کنند، نسبت به آن چیزها نیز عصبانی می شوند. خشم با پرخاشگری همراه است.

رفتارهای پنهان افراد پرخاشگر که همیشه شاکی هستند

افراد پرخاشگر که شکایت می کنند اغلب سعی می کنند دیگران را وادار به انجام کاری کنند. این کار باعث می شود تا با آن‌ها همراهی کنند و دیگران را تشویق کنند که با دیدگاه منفی آن‌ها موافقت کنند. وقتی با یک شاکی دائمی روبرو می شوید، گفتگو را به همه چیزهای خوبی که در حال وقوع است برگردانید. گاهی اوقات مردم نیاز به شکایت دارند، اما اجازه به آن‌ها برای شکایت تنها به رفتار سمی آن‌ها کمک می کند.

رفتارهای پنهان افراد پرخاشگر : اوباشی گری

این رفتار اغلب با شایعات همراه است. یک فرد پرخاشگر ممکن است فردی را که دوست ندارد انتخاب کند و از شایعات و سایر رفتارهای پرخاشگرانه استفاده کند تا دوستان، خانواده یا همکاران را علیه یک فرد خاص برانگیزد. آن‌ها دیگران را تشویق می کنند که به همان اندازه آن‌ها پرخاشگرانه عمل کنند.

نکته

افرادی که این رفتار سمی خاص را از خود نشان می دهند، با ادامه شایعه پراکنی در مورد شخص یا افرادی که آن‌ها را جدا کردند، آن را برای خود و دیگران توجیه می کنند. اگر در موقعیتی قرار گرفتید که تشویق به توهین به شخص دیگری می شوید، اولین کسی باشید که بر می‌خیزید و به غیرقابل قبول بودن این رفتار اشاره کنید.

خرابکاری

رفتارهای پنهان افراد پرخاشگر به گونه ای است که اغلب دیگران را خراب می کنند. آن‌ها عمداً به دیگران آسیب می رسانند. آن‌ها ممکن است این رفتار سمی را با خود توجیه کنند که طرف مقابل این رفتار را داشته است. یا، ممکن است به سادگی نخواهند که دیگران چیزی را داشته باشند که آن‌ها ندارند.

مثالی در ارتباط با این زمینه

آن‌ها ممکن است تا آن‌جا پیش بروند که پروژه یک همکار را خراب کنند. یا ممکن است با استفاده از تکنیک های شایعه سازی، روابط بین افراد را خراب کنند. اگر شما یا شخص دیگری هدف قرار گرفتید، به این نکته اشاره کنید که از کاری که فرد پرخاشگر انجام می دهد آگاه هستید. گاهی اوقات، این تنها چیزی است که برای از جلوگیری از رفتارهای پنهان افراد پرخاشگر لازم است.

قدرت

افراد پرخاشگر اغلب دنیا و تعامل با افراد دیگر را سیاه و سفید می بینند. آن‌ها همه را یا به عنوان “برنده” یا “بازنده” خواهند دید، با این آرزو که خودشان یکی از “برندگان” باشند.

نکته

حتی زمانی که هیچ چیز مادی برای آن‌ها وجود ندارد، رفتارهای پنهان افراد پرخاشگر با مردم به گونه ای است که گویی نیاز به برتری دارند. وقتی با فردی پرخاشگر روبرو می شوید که به نظر می رسد با مکالمات شما مانند یک رقابت برخورد می کند، از درگیری با این نوع تفکر خودداری کنید.