آیا کودک شما مبتلا به اختلال بیش فعالی است؟

اختلال کم توجهی–بیش فعالی یک اختلال روانی مربوط به رشد اعصاب است. مشخصات این بیماری سبک متفاوت در توجه کردن، فعالیت بیش از حد و رفتارهایی بدون در نظر داشتن عواقب آن است و این رفتارها اغلب متناسب با سن فرد نیست. همچنین بیمار در تنظیم احساسات خود نیز مشکل دارد. علائم قبل از دوازده سالگی در فرد آشکار خواهند شد، برای بیش از شش ماه ماندگار بوده و اغلب در دو زمینه باعث بروز مشکل خواهد شد. آیا کودک شما مبتلا به اختلال بیش فعالی است؟

چرا مردم از واقعی بودن بیش فعالی تعجب می کنند؟

علائمی که همراه با بیش فعالی هستند برای یک انسان خیلی بد به نظر می رسند. به هر حال همه ی ما گاهی با بی توجهی موقت، عصبانیت و پرخاشگری، واکنش های تکان دهنده، نداشتن کنترل و … مواجه می شویم. این حقیقت باعث می شود بسیاری از افراد تصور کنند که تشخیص بیش فعالی تنها بهانه ای برای رفتارهای بد است و یک ناتوانی حقیقی نخواهد بود. برخی می گویند “من می توانم خودم را کنترل کنم پس آن ها هم می توانند”.

اما چه چیزی بیش فعالی را متفاوت از ضعف در کنترل فردی می سازد؟

در حقیقت بیش فعالی چیزی فراتر از مشکلات گه گاه در کنترل خودتان است. برای بیماران مبتلا به بیش فعالی علائم دائمی و شدید بوده و به طور قابل توجهی مانع از فعالیت های روزانه خواهد شد. مدیریت علائم برای فرد بسیار دشوار خواهند بود. اراده و تصمیم فرد برای غلبه بر مشکلاتی حقیقی که توسط تفاوت سیستم عصبی ایجاد شده است کافی نیست.

اگر یک تست پزشکی ساده برای ارزیابی ابتلای فرد به بیش فعالی وجود داشته باشد قضه بسیار ساده تر خواهد شد … شاید در اینده این احتمال وجود داشته باشد… اما در زمان حال تنها کسب آگاهی و دانش در مورد این بیماری است که به شما کمک خواهد کرد. آیا کودک شما مبتلا به اختلال بیش فعالی است؟

کسانی که مبتلا به بیش فعالی هستند نمی توانند توجه و تمرکز خود را حفظ کرده یا رفتارهای بیش فعالانه از خود نشان می دهند. تحقیقات نشان داده اند این کمبودها می توانند باعث ناکارآمدی در عملکردهای اصلی زندگی شوند، از جمله در مدرسه، محیط کار، روابط و .. یافته هایی وجود دارد که نشان داده است این بخش از علائم باعث می شود فرد نسبت به کسانی که دچار بیش فعالی نیستند بیشتر مستعد آسیب های فیزیکی شدید و مکرر، تصادف با دوچرخه یا ماشین و  … شود.

آیا کودک شما مبتلا به اختلال بیش فعالی است؟ عصب شناسی بیش فعالی

تحقیقات روی اعصاب نشان داده اند کسانی که به بیش فعالی مبتلا هستند در بخش هایی از مغز خود فعالیت الکتریکی کمتری دارند و نسبت به تحریکات در آن نواحی از مغز واکنش کمتری خواهند داشت. همچنین دانشمندان نشان داده اند کدام ژن ها یا ساختارهای آن ها می توانند با بیش فعالی مرتبط باشند، این مورد توسط انجمن پزشکی آمریکا تشخیص داده شده است.

چرا برچسب بیش فعال بودن می تواند به فرد کمک کند؟

افراد زیادی از اینکه برچسب بیش فعالی به آن ها یا کودکشان داده شود می ترسند. درست است که این نام می تواند برای شما کمی سخت و ازاردهنده باشد اما هیچکس را نباید با بیماری اش توصیف کرد. با این وجود باید بدانید درک بیش فعالی اولین گام برای یافتن درمان مناسب و استراتژی هایی برای مقابله با علائم و مشکلات همراه با بیماری است. بعلاوه داشتن این برچسب می تواند دیگاه های دیگران را تغییر دهد. با داشتن آگاهی از بیماری فرد، معلم، والدین و اعضای خانواده می توانند در مورد این بیماری یاد گرفته و واکنش مناسبی به چالش های واقعی و مهم بیمار داشته باشند.

با وجودی که بسیاری از بیماران مبتلا به بیش فعالی دارای انرژی زیادی هستند اما تنها داشتن انرژی بالا دلیلی برای تشخیص این مشکل نیست. در حقیقت برخی کودکان که مبتلا به نوعی از اختلال بیش فعالی هستد اصلا انرژی زیادی ندارند. برای مثال آن ها در کنار علائم دیگر دارای سطح پایینی از انرژی می باشند.

اما چه زمانی کودک با سطح بالای انرژی بیش فعال تشخیص داده می شود؟

برای تشخیص درست، کودک باید دارای مشکلات شدید و دائمی در توانایی خود برای تنظیم سطح فعالیت بوده و همچنین توانایی مناسبی برای کنترل خود و احساساتش ندارد. کارایی ضعیف یا مشکل در یادگیری کلید تشخیص تفاوت بیش فعالی از فعالیت عادی است.

آیا کودک شما مبتلا به اختلال بیش فعالی است؟ چگونه بگوییم کودک مبتلا به بیش فعالی است؟

فعالیت زیاد و دیگر علائم اصلی، از جمله پرخاشگری و عدم توجه، حقیقتا در راس علائم کودکان مبتلا به بیش فعالی هستند.

البته مشکلات دیگری نیز وجود دارد که شاید زیاد مشهود نباشند. برای مثال:

• کودکان مبتلا به بیش فعالی اغلب در پردازش اطلاعات مشکل دارند. برای مثال فردی که فعالیت زیاد دارد نمی تواند به قدر کافی آرام بماند تا اطلاعات را درست پردازش نماید. این می تواند در جایی مانند کلاس درس که انتظار می رود کودکان سریع و درست عمل کنند و بتوانند واکنش مناسبی به دستورالعمل داشته باشند مشکل ایجاد خواهد کرد.

• کودکان مبتلا به بیش فعالی به سادگی ترسیده و گیج می شوند و در تنظیم احساسات خود مشکل دارند. این علائم می تواند با روابط اجتماعی تداخل ایجاد کرده و باعث حس تنهایی در فرد گشته و اعتماد به نفس او را کاهش دهد.
• کودکان مبتلا به بیش فعالی اغلب در کارهای اجرایی مشکل دارند، مانند مرتب کردن وسایل، برنامه ریزی، اولویت بندی، توجه کردن و به یاد آوردن جزئیات. این موارد در کارها مشکل ایجاد خواهد کرد. حتی در ورزش های تیمی، اعضای تیم انتظار دارند شما آماده باشید. چیزی که آموزش داده شده است را به یاد داشته و به موقع آن را اجرا کنید.
• کودکان مبتلا به بیش فعالی نسبت به هم سالان خود بلوغ و رشد فکری کمتری دارند. یک کوک 11 ساله ی مبتلا به بیش فعالی به جای یک نوجوان در حال رشد بیشتر شبیه به یک کودک رفتار خواهد کرد. این یعنی آن ها قدرت قضاوت کمتری داشته و توانایی کافی برای انتخاب دوست، ریسک کردن و انجام فعالیت های پرخطر را ندارند.

آیا کودک شما مبتلا به اختلال بیش فعالی است؟ اگر کودک شما انرژی زیادی دارد و به نظر می رسد به سختی می تواند بنشیند شاید برخی از علائم بیش فعالی را نشان می دهد.

اما اگر قادر است خود را کنترل کرده، دقت کافی داشته و در خانه و مدرسه واکنش درستی نشان دهد شاید تنها یک فرد پرانرژی است. با وجودی که علائم اصلی بیش فعالی می تواند شامل فعالیت زیاد در کنار عدم کنترل و عدم توجه باشد. اما همه ی کودکان مبتلا به این اختلال این علائم را به یک شکل یا در یک سطح نخواهند داشت. شما متوجه خواهید شد در سنین مختلف زندگی شکل پدیدار شدن علائم متفاوت خواهد بود.