ویروس HIV/ ایدز (قسمت دوم)

ویروس HIV با تمام موارد در قسمت دوم بررسی می شوند.

پیشگیری از ابتلا به HIV

برای جلوگیری از ابتلا به HIV متخصصان سلامت پیشگیری ها و نکاتی را پیشنهاد می دهند که با موارد زیر مرتبط است.

رابطه ی جنسی با استفاده از کاندوم یا داروهای پیشگیری از HIV (PrEP )

داشتن رابطه ی جنسی بدون کاندوم یا دیگر ابزارهای جلوگیری مانند داروهای PrEP، می تواند به طور قابل توجهی خطر انتقال HIV و دیگری بیماری های جنسی را زیاد کند. استفاده از کاندوم ها یا PrEP در طول هر فعالیت جنسی با فردی که خارج از یک رابطه ی مطمئن است ضروری است، رابطه ای که مطمئنید هیچکدام از طرفین دارای ویروس HIV نیستند.

تزریق دارو و سوزن مشترک

داروهای تزریقی یک فاکتور کلیدی برای انتقال HIV در کشورهای توسعه یافته هستند. استفاده ی مشترک از سوزن و دیگر تجهیزات دارویی می تواند کاربران را در معرض HIV و دیگر ویروس ها قرار دهد، از جمله هپاتیت سی.

برخی استراتژی های اجتماعی مانند برنامه های تبادل سوزن، می تواند کمک کند عفونت های ناشی از استفاده ی مواد کاهش یابد. بهبود از اختلال مصرف یک ماده ی مخدر یا داروی تزریقی می تواند سلامت شما را بهبود بخشیده و به شکل های مختلفی کیفیت زندگی شما را زیاد کند، همچنین به طور قابل توجهی خطر قرارگیری در معرض HIV را کاهش خواهد داد.

افرادی که برای مصرف دارو از سرنگ استفاده می کنند باید از سوزن تمیز، استفاده نشده و غیرمشترک استفاده نمایند.

قرار گرفتن در معرض ترشحات بدن

یک انسان می تواند با پیشگیری های مناسب خطر قرارگیری در معرض خون حاوی ویروس را تا حد زیادی کاهش دهد. کارکنان بخش سلامت و آزمایشگاه ها باید در شرایطی که بدن ممکن است با مایعات تماس یابد از دستکش، ماسک، محافظ چشم، پوشش و لباس مناسب استفاده کنند.

شستن فوری و کامل پوستی که در تماس با خون یا دیگر مایعات بدن قرار گرفته است می تواند خطر عفونت را کاهش دهد. کارکنان مرتبط باید برخی پیشگیری ها که با نام احتیاط های جهانی شناخته می شوند را برای جلوگیری از انتقال عفونت انجام دهند.

بارداری

برخی داروهای ضدویروسی ممکن است در طول بارداری به جنین متولد نشده اسیب برسانند. با این وجود یک برنامه ی درمانی موثر و با مدیریت خوب می تواند از انتقال HIV از مادر به کودک جلوگیری کند. شاید نیاز به زایمان سزارین وجود داشته باشد.

زنانی که باردار بوده و به HIV مبتلا هستند ممکن است ویروس را از طریق شیردهی نیز منتقل کنند. با این وجود مصرف منظم داروهای مناسب به مقدار زیادی خطر انتقال ویروس را کاهش می دهد. بهتر است در مورد تمام گزینه ها با یک متخصص مشورت کنید.

کسب دانش

آموزش دادن در مورد شناخت فاکتورهای خطر ضروری است تا افراد دیگر با ابزارهای لازم برای جلوگیری از آلوده شدن به HIV آشنا شوند.

زندگی با HIV

به خاطر زیاد شدن خطر عفونت ها و بیماری های دیگر، کسانی که با HIV زندگی می کنند باید تغییراتی در زندگی روزانه ی خود داشته باشند تا ایمنی کاهش یافته ی بدن خود را دوباره اصلاح کنند.

ادامه دادن درمان

مصرف داروهای تجویز شده برای HIV برای یک درمان موثر اهمیت زیادی دارد. از دست دادن حتی چند دوز ممکن است درمان را به خطر بیندازد.

یک روال روزانه و علمی مطابق با برنامه و سبک زندگی خود برای تطابق یافتن با برنامه ی درمانی داشته باشید. برنامه های درمانی برای افراد مختلف متفاوت خواهند بود. گاهی افراد این تطابق را در واقع نوعی اجبار می نامند.

داروهای HIV ممکن است عوارض جانبی شدیدی همراه داشته باشند که اغلب باعث می شود فرد درمان را متوقف کند. باید کمی بیشتر در مورد عوارض جانبی داروهای HIV تحقیق کنید.

اگر این عوارض برای شما خیلی شدید شدند با یک تیم پزشکی صحبت کنید نه اینکه خودتان داروها را کنار بگذارید. این تیم می تواند داروی دیگری برای شما تجویز کند که بهتر بتوانید با آن تطابق پیدا کنید.

سلامت کلی

برداشتن گام هایی برای اجتناب از بیماری و دیگر عفونت ها کلید کار است. کسانی که با HIV زندگی می کنند باید از طریق ورزش منظم، یک رژیم غذایی متعادل و مغذی و اجتناب از مواد مخدر از جمله تنباکو، به دنبال راهی برای بهبود سلامت کلی خود باشند.

اقدامات احتیاطی بیشتر

کسانی که با ایدز زندگی می کنند باید برای اجتناب از قرار گرفتن در معرض عفونت ها احتیاط بیشتری داشته باشند، خصوصا در اطراف حیوانات. باید از تماس با مدفوع و محل خواب حیوانات اجتناب نمایید.

همچنین پزشکان شستن مرتب و کامل دست ها را پیشنهاد می دهند. داروهای ضدویروسی می توانند نیاز به این اقدامات را کاهش دهند.

تماس مرتب با پزشک

HIV مشکلی برای تمام زندگی است بنابراین تماس منظم با یک تیم متخصص سلامت برای درمان مناسب با زیاد شدن سن و شرایط دیگر اهمیت زیادی دارد. تیم متخصص مرتبا وضعیت شما را بررسی کرده و مطابق با ان برای شما درمان مناسبی را پیشنهاد می دهند.

عوارض روانی

باورهای نادرست در مورد ایدز و HIV با زیاد شدن اگاهی از این بیماری روبه کاهش است. با این جود خرافات در مورد این شرایط در بخش های زیادی از جهان هنوز وجود دارد. کسانی که با HIV زندگی می کنند ممکن است احساس تنهایی، طرد شدن و آزار دیدن داشته باشند.

تشخیص HIV می تواند همراه با استرس زیادی بوده و برای فرد می تواند با افسردگی یا مشکلات اضطراب همراه شود. اگر حس اضطراب یا علائم دیگری از افسردگی را دارید بهتر است فورا کمک های تخصصی دریافت کنید.

کلام آخر

HIV یک بیماری خطرناک جدی و با درک نادرست در جامعه است که کارکرد موثر سیستم ایمنی در مقابله با عفونت ها را تا حد زیادی کاهش می دهد.

با پیشرفت در علم پزشکی مدرن فردی که با HIV زندگی می کند می تواند تقریبا فعالیت ها و انتظارات عادی در زندگی خود داشته باشد. کسی که درمان ضدویروسی دریافت می کند باید برای گرفتن بهترین نتایج مرتبا این درمان را ادامه دهد.

HIV از طریق مایعات بدن منتقل می شود، از جمله مایع منی یا ترشحات واژن در رابطه ی جنسی، یا خون. اغلب انتقال HIV از طریق رابطه ی جنسی بدون کاندوم یا داروهای PrEP و یا با استفاده از سوزن مشترک در زمان تزریق می باشد.

با این وجود اگر تعداد ویروس در خون فرد به حدی است که قابل تشخیص نیست نمی تواند آن را به فرد دیگری منتقل نماید.

اگر HIV پیشرفت کند، برای مثال در شرایطی که فرد از وجود HIV اگاه نبوده یا درمان مناسب را دریافت نکند، این ویروس می تواند به مرحله ی آخر پیشرفت یابد که با نام ایدز شناخته می شود.

ایدز می تواند در را به روی عفونت های مختلفی باز کند که عفونت های فرصت طلب نام دارند و سلامت فرد را در معرض خطر جدی قرار می دهند. برخی از این ها عفونت هایی هستند که در حالت عادی در بدن فردی که سیستم ایمنی سالمی دارد به سرعت حل می شوند.

مشکلات دیگر ممکن است برای میکروب هایی باشند که به طور طبیعی در محیط بوده و در حالت طبیعی باعث عفونت نمی شوند.

فردی که با ایدز زندگی می کند می تواند با درمان درست و ادامه دادن آن این شرایط را معکوس سازد.