آیا ترامادول اعتیاد آور است؟

آیا ترامادول اعتیاد آور است؟ ترامادول دارویی است که در ابتدا توسط شرکت گروننتال در دهه 1979 با نام تجاری ترمال ساخته شده. ولی این شرکت در سال‌های بعد حق تولید آن را به شرکت‌های زیادی واگذار کرده است. ترامادول (به انگلیسی: Tramadol) به عنوان یک داروی ضد درد برای تسکین دردهای متوسط تا شدید توسط پزشک و در مواقع ضروری تجویز می‌شود.

ترامادول اغلب به شکل نمک هیدروکلراید تولید می‌شود. و به دو شکل قرص و آمپول وجود دارد. که در روش تزریقی مصرف آن، مقدار جذب و تاثیر بسیار بالاتری را نسبت به روش خوراکی (قرص) دارا است.

این مسکن تاثیراتی مانند مورفین در بدن فرد گذاشته و به گیرنده‌هایی از مغز متصل می‌شود که این گیرنده ها در انتقال احساس درد از نقاط گوناگون به مغز نقش دارند. این قرص نسبت به مورفین ضعیف تر و از استامینوفن قوی تر است.

چه افرادی به دنبال مصرف ترامادول هستند؟

آیا ترامادول اعتیاد آور است؟ خارج از آن دسته از افرادی که با تجویز پزشک اقدام به مصرف این دارو می‌کنند. برخی از افراد نیز بدون تجویز پزشک ترامادول را مصرف می‌کنند که به چند دسته تقسیم می‌شوند:

• افرادی هستند که برای کاهش علائم ترک مواد مخدر دیگر  و یا جایگزینی آن اقدام به مصرف این دارو می‌کنند.
• کسانی که برای داشتن لحظاتی خوش به دلیل خاصیت آن که شبیه به مورفین است آن را مصرف می‌کنند.
• عده ای دیگر نیز برای رهایی از انزال زودرس و داشتن رابطه جنسی طولانی مدت تری اقدام به مصرف آن می‌کنند.
• برخی برای رفع خستگی ناشی از کارهای سنگین این دارو را مصرف می‌کنند.
• بیماران یا کسانی که بدون تجویز پزشک برای تسکین درد اقدام به مصرف می‌کنند.

عوارض مصرف ترامادول را بشناسید.

داروی ترامادول با تاثیر گذاری بر سیستم عصبی مرکزی، از رسیدن سیگنال درد به مغز جلوگیری کرده و همچنین عملکرد ریه و قلب را کاهش می‌دهد. سایر عوارض این داروی شبه مخدر عبارتند از خواب آلودگی، سردرد، عصبی شدن، مشکل در خوابیدن، دیر انزالی، گرفتگی ماهیچه‌ها، سوزش سر دل، تغییر در خلق و خو و خشکی دهان است.

در کنار عوارض گفته شده برخی عوارض مصرف بیش از حد این دارو که در صورت مشاهده باید به پزشک مراجعه کنید. عبارتند از سختی تنفس، بیهوشی، فشار خون پایین و غیر طبیعی، کاهش ضربان قلب، سرد شدن پوست، مرطوبی پوست و عرق کردن، کندی ضربان قلب، تشنج و کما، عضلات ضعیف و انقباض مردمک چشم است. که از نشانه های مصرف زیاد این دارو یا شبه مخدر است.

در صورتی که نشانه های حساسیت به این دارو را مانند تنگی نفس، تورم صورت، لب و گلو یا زبان را داشتید باید به اورژانس مراجعه کنید.

از مصرف ترامادول در برخی شرایط و همراه برخی داروها باید اجتناب کنید. که برخی از این موارد شامل مصرف آن به همراه الکل یا مواد مخدر، به همراه برخی قرص های آرام بخش مانند دیازپام و والیوم و قرص های ضد افسردگی و اضطراب، داروهای ضد اختلالات دوقطبی و اسکیزوفرنی، مصرف آن در دوران بارداری و شیردهی و مصرف همراه با داروهای آنتی سایکوز از قبیل فلنزین، سیتالوپرام، امی تریپتیلین است.

آیا ترامادول اعتیاد آور است؟

همانطور که گفتیم ترامادول یک داروی شبه مخدر و مسکن است که برای دردهای شدید در بزرگسالان تجویز می‌شود،. در ابتدا این دارو فقط به عنوان یک داروی مسکن معمولی و کم عارضه شناخته می‌شد. ولی امروزه به این نتیجه رسیده اند که یکی از داروهای اعتیاد آور است. به گونه ای که مصرف مداوم و بلند مدت ترامادول باعث ایجاد مقاومت بدنی نسبت به مواد اپیوئیدی شده و به همین دلیل برای تاثیر گذاری آن فرد مجبور به بالا بردن مقدار مصرف این شبه مخدر می‌شود.

شاید در روزهای اول فرد نشانه هایی از اعتیاد به ترامادول را در خود نداشته باشد. ولی از آنجایی که عملکرد ترامادول برای کنترل درد، به مورفین شباهت زیادی دارد. استفاده طولانی از آن مانند مواد مخدر وابستگی جسمی و روانی را برای فرد در پی خواهد داشت و منجر به اعتیاد به آن می شود.

در صورت ترک اعتیاد به ترامادول چه عوارضی بروز خواهد کرد.

علی رغم اینکه تجربیات علائم ترک ترامادول در افراد مختلف ممکن است متفاوت باشد ولی به طور کلی معمول ترین علائم ترک می‌تواند مواردی چون تحریک، گرسنگی شدید، اسهال و استفراغ، اضطراب، بی خوابی، بی قراری و کلافگی، لرزه و رعشه غیر قابل کنترل، دردهای عضلانی، مشکلات بینایی و دو بینی و گرفتگی معده خواهد بود و در تعداد اندکی از افراد نیز علائم سخت تر و با شدت بیشتر مانند گیجی، بی حسی، توهم و بدبینی، دردهای گوارشی، حملات ترس و پارانویا ممکن است بروز کند.

برای درمان و ترک ترامادول بهترین روش مراجعه به پزشک است. در مواردی قطع ناگهانی و بدون نظر پزشک خصوصاً در میزان مصرف بالا باعث تشنج و کما و عوارض جبران ناپذیر دیگر می‌شود.