فرق اوتیسم با وسواس فکری

فرق اوتیسم با وسواس فکری از نظر تشخیص علائم و علل آنها بسیار مهم است. از این رو بهتر است اوتیسم و وسواس فکری و تفاوت بین آنها را بشناسید تا بتوانید برای درمان آنها به درستی اقدام کنید. اختلال طیف اوتیسم (ASD) یک وضعیت رشدی است که می‌تواند بر رفتار فرد تأثیر بگذارد. اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD) یک اختلال مرتبط با سلامت روان است که بر افکار و رفتارهای فرد تأثیر می‌گذارد. این شرایط می‌توانند در برخی از علائم، شباهت‌ها و همپوشانی‌هایی داشته باشند.

ASD و OCD گاهی اوقات علائم مشابهی دارند. با این حال، این دو اختلال با یکدیگر متفاوت هستند. نتایج حاصل از تحقیقات در سال 2015 نشان داد که 17% افراد مبتلا به ASD، با اختلال OCD نیز درگیر هستند. این میزان بیشتر از درصد افراد مبتلا به OCD در جمعیت عمومی است.

در این مقاله از مشاوره درباره اختلال اوتیسم و OCD، شباهت‌ها و تفاوت اوتیسم و وسواس فکری اطلاعات مفیدی ذکر شده است. پس بهتر است هر دوی آنها را به درستی بشناسید.

تفاوت اوتیسم و وسواس فکری از نظر تعریف

ASD یک وضعیت رشدی است. این نکته بدان معنی است که علائم این اختلال به طور کلی قبل از 2 سالگی کودک توسعه می‌یابد. با این حال، فرد در هر سنی می‌تواند مبتلا به ASD در نظر گرفته شود. اوتیسم می‌تواند بر موارد زیر تأثیر بگذارد:

• رفتارهای بیمار
• مشکل در یادگیری
• مشکل در برقراری ارتباط
• تعاملات و روابط اجتماعی بیمار

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) به این نکته اشاره می‌کند که حدود 1 نفر در میان 44 کودک، مبتلا به ASD تشخیص داده می‌شوند.

از طرفی هم موسسه ملی سلامت روان (NIMH) این نکته را خاطر نشان می‌کند که اختلال OCD می‌تواند باعث تکرار افکار و رفتارها به صورت غیرقابل کنترل شود. یک فرد مبتلا به OCD ممکن است افکار مزاحم را تجربه کند یا احساس کند که مجبور به انجام رفتارهای خاصی است. این افکار و رفتارها می‌توانند ناراحت کننده باشند و در صورت عدم انجام، باعث بروز اضطراب شوند.

فرق اوتیسم و وسواس فکری از نظر علائم

با وجود اینکه اوتیسم و OCD دو اختلال متفاوت هستند، با این حال می‌توانند علائم مشابهی نیز داشته باشند. در جدول زیر، به علائم این دو اختلال اشاره شده است.

علامت	OCD	ASD
تکرار برخی رفتارها	بله	بله
رفتارهای مناسکی	بله	بله
اضطراب	بله	بله
افسردگی	بله	بله
افکار وسواسی	بله	خیر
علایق وسواسی	خیر	بله
تیک	بله	بله
مشکل در شناسایی نشانه‌های عاطفی	خیر	بله
مشکل در تعاملات اجتماعی یا ارتباطات	بله	بله
حساسیت به داده‌های حسی، مانند صداها یا نورها	بله	بله

دو اختلال OCD و ASD در اغلب موارد می‌توانند با هم رخ دهند. نتایج حاصل از تحقیقات در سال 2015 نشان داد که 17% از افراد اوتیستیک، به اختلال OCD نیز مبتلا بودند. میزان OCD در جمعیت عمومی 1.6٪ است. تحقیقات بیشتری در سال 2020 تخمین زده است که 17٪ – 37٪ از جوانان اوتیستیک علائم OCD را نیز دارند. علاوه بر این، محققان دریافتند که حدود 25 درصد از جوانان مبتلا به OCD، دارای تشخیص ابتلا به ASD هستند.

شباهت های اوتیسم و وسواس فکری

اگرچه هر دو اختلال OCD و ASD علائم مشابهی با یکدیگر دارند، اما دو اختلال متفاوت هستند. OCD یک اختلال مرتبط با سلامتی روانی است، در حالی که ASD یک وضعیت رشدی است. همین مسئله اصلی ترین تفاوت بین این دو اختلال است. اختلال ASD، وضعیتی است که فرد به طور مادرزادی به آن مبتلا شود. اما OCD می‌تواند در طول زندگی فرد ایجاد شود.

به طور کلی، افراد مبتلا به OCD تمایل دارند که به علت احساس اضطراب یا پریشانی، رفتارهای تکراری را انجام دهند، در حالی که افراد اوتیستیک ممکن است رفتارهای تکراری را برای لذت بردن یا به دست آوردن ورودی و داده‌های حسی انجام دهند. با این حال، می‌توان گفت که اوتیسم و OCD  از نظر انجام کارهای تکراری، با یکدیگر شباهت دارند.

چندین شباهت بین OCD و ASD وجود دارد. این شباهت‌ها شامل موارد زیر است:

انجام رفتارهای تکراری

افراد مبتلا به OCD ممکن است احساس کنند که مجبور به انجام برخی رفتارها هستند. این رفتارها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تکرار حرکات خاص
• بازخوانی یا بازنویسی
• شستشو و تمیز کاری مکرر
• انجام مکرر فعالیت‌های خاص

افراد اوتیستیک نیز ممکن است رفتارهای تکراری داشته باشند. این رفتارها به عنوان تحریک شناخته می‌شود. یک فرد اوتیستیک ممکن است برای لذت بردن یا مقابله با استرس یا اضطراب، این رفتارها را انجام دهد. انجمن ملی اوتیسم بریتانیا به این نکته اشاره می‌کند که انواع تحریک، عبارت‌اند از:

• پریدن
• تکان دادن دست
• تکان دادن انگشت
• تکرار کلمات یا صداها

به طور کلی، انجام رفتارهای تکراری، از تشابهات این دو اختلال است.

وسواس

فردی که به اختلال OCD مبتلا است، ممکن است که افکار وسواسی و مزاحم را تجربه کند. از جمله افکار وسواسی که ممکن است به علت ابتلا به OCD در فرد مبتلا بروز پیدا کنند، عبارت‌اند از:

• نگرانی وسواسی در مورد مرگ
• افکار یا تصاویر جنسی ناخواسته
• ترس از بیماری یا آلودگی به میکروب
• ترس از صدمه زدن به خود یا دیگران
• نگرانی وسواسی در مورد نظم یا انجام “درست” وظایف
• تصاویر خشونت آمیز یا وحشتناکی که در ذهن آنها ظاهر می‌شود.
• بیش از حد نگران مسائل جنسی، تمایلات جنسی یا جنسیت خود هستند.

علاوه براین، افراد اوتیستیک نیز ممکن است وسواس را تجربه کنند. وسواس‌های افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است شامل داشتن علایق در زمینه‌های خاص، مانند اعداد یا نکات علمی باشد. همچنین افراد اوتیستیک ممکن است در برخی موضوعات مورد علاقه خود، به اصطلاح “گیر” کنند. این نکته بدان معناست که آنها بر روی افکار خاصی متمرکز می‌شوند یا مکرراً آنها را بیان می‌کنند. این وضعیت ممکن است باعث شود که فرد برای صحبت در مورد موضوعات دیگر مشکل پیدا کند.

مشکل در موقعیت‌های اجتماعی

برای یک فرد اوتیستیک، درک برخی نشانه‌های اجتماعی یا حالات چهره ممکن است سخت باشد. این امر می‌تواند منجر به بروز مشکلاتی در ارتباطات اجتماعی فرد شود. علاوه براین برای یک فرد مبتلا به OCD نیز ممکن است درک نشانه‌های اجتماعی دشوار باشد.

محققان در یک بررسی که در سال 2020 انجام شد، دریافتند که افراد مبتلا به OCD در توانایی درک نشانه‌های اجتماعی، با مشکلاتی رو به رو هستند و این توانایی آنها کاهش یافته است. این کاهش به طور خاص مربوط به ابراز انزجار و پردازش احساسات صورت بود.

فرق اوتیسم و وسواس فکری از نظر درمان و تشخیص

یک پزشک متخصص می‌تواند با ارزیابی رفتار و وضعیت رشد یک فرد، ابتلا به اختلال ASD را تشخیص دهد. در واقع پزشکان از معیارهای استاندارد برای تشخیص ابتلا فرد به اوتیسم استفاده می‌کنند. پزشک متخصص می‌تواند با بررسی سابقه ابتلا فرد به موارد زیر، ابتلا به OCD را تشخیص دهد:

• وسواس
• رفتار اجباری
• وسواس‌ها و اجبارهایی که زمان بر هستند و بر زندگی روزمره فرد اثرات منفی دارند.

به کمک این معیارها، می‌توان اختلالات OCD و ASD را تشخیص داد.

پزشکان متخصص دو اختلال OCD و ASD را به روش‌های مختلف درمان می‌کنند. برخی از افراد ممکن است احساس نکنند که به درمان اوتیسم نیاز دارند. برخی دیگر ممکن است متوجه شوند که برخی از علائم ASD با بهره مندی از یک روش درمانی مناسب، بهبود می‌یابند.

درمان اختلال OCD

از جمله داروهای موثر در درمان اختلال OCD، عبارت‌اند از:

• تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال (TMS) که در آن از میدان‌های مغناطیسی برای تحریک سلول‌های عصبی مغز استفاده می‌شود.
• داروهای مهارکننده‌ بازجذب سروتونین (SRIs) یا داروهای ضد روان پریشی
• روان درمانی، مانند رفتار درمانی شناختی (CBT)

برای اینکه بتوانید مناسب ترین روش درمانی را برای رفع اختلال OCD پیدا کنید، به یک پزشک متخصص مراجعه کنید.

درمان اختلال ASD

در صورتی که فرد مبتلا برای رفع علائم ASD نیاز به درمان دارد، پزشک متخصص ممکن است از روش دارودرمانی برای درمان علائم خاص استفاده کند. علاوه بر این، علائم اختلال ASD ممکن است با مداخلات رفتاری، فیزیولوژیکی یا مهارت‌سازی نیز بهبود یابد.

بهترین کار برای مقابله با مشکلات رفتاری، مشورت زودهنگام با یک پزشک متخصص است. در صورتی که گمان می‌کنید شما یا یکی از فرزندانتان به اختلال ASD  مبتلا هستید، با یک پزشک متخصص تماس بگیرید‌. پس از مشورت با روانپزشک، می‌توانید یک برنامه درمانی مناسب را شروع کنید. با این حال پیش از هر اقدامی، اختلال شما باید به دقت تشخیص داده شود.

علاوه براین در صورتی که فکر می‌کنید شما یا یکی از نزدیکان شما به اختلال OCD مبتلا هستید، با یک پزشک متخصص مشورت کنید. در صورتی که اختلالOCD  درمان نشود، می‌تواند بر تمام جنبه‌های زندگی بیمار تاثیرات منفی بگذارد.

سخن آخر

دو اختلال OCD و ASD می‌توانند علائم مشابهی با یکدیگر داشته باشند. با این حال، این دو اختلال، دو شرایط کاملاً متفاوت هستند. علائم اختلال OCD می‌توانند باعث بروز اضطراب و ناراحتی شدید شوند. همچنین برخی از علائم ناشی از اختلال ASD می‌توانند شباهت‌هایی با اختلال OCD داشته باشند.

به علت شباهت‌هایی که بین این دو اختلال وجود دارد، برخی از پزشکان متخصص ممکن است که OCD و ASD را به اشتباه به جای یکدیگر تشخیص دهند. این مطلب ضروری است که برای پیشگیری از بروز مشکل، بیماری فرد به درستی تشخیص داده شود. تشخیص اشتباه می‌تواند منجر به تجویز یک روش درمانی نادرست و عدم درمان بیماری شود.

از آنجایی که شروع زودهنگام درمان می‌تواند باعث افزایش موفقیت در بهبودی فرد شود، با مشاهده اولین علائم OCD یا ASD، باید با یک پزشک متخصص مشورت کرد تا اختلال به درستی تشخیص داده و برنامه درمانی شروع شود.

ممکن است که برخی از پزشکان متخصص اختلال OCD را به جای بیماری اوتیسم اشتباه تشخیص دهند. بالعکس این وضعیت نیز ممکن است. به طور کلی این اشتباه به علت همپوشانی علائم این دو اختلال ایجاد می‌شود. در یک مطالعه که در سال 2021 انجام شد، محققین به بررسی تشخیص‌های دوران کودکی بزرگسالانی که بعداً به ASD مبتلا شدند، پرداختند.

محققان خاطرنشان کردند که کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است علائمی را تجربه کنند که با سایر بیماری‌ها مانند OCD اشتباه گرفته شوند. در کودکان مبتلا به هر دو بیماری ممکن است علائم آنها تنها به یک بیماری نسبت داده شود.